کد مطلب:78164 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110

حکمت 366











و فی كلام له، علیه السلام، آخر یجری هذا المجری: «فمنهم المنكر للمنكر بیده و لسانه و قلبه، فذلك المستكمل لخصال الخیر و منهم المنكر بلسانه و قلبه و التارك بیده، فذلك متمسك بخصلتین من خصال الخیر و مضیع خصله و منهم المنكر بقلبه و التارك بیده و لسانه، فذلك الذی ضیع اشرف الخصلتین من الثلاث و تمسك بواحده و منهم تارك لانكار المنكر بلسانه و قلبه و یده، فذلك میت الاحیاء. و ما اعمال البر كلها و الجهاد فی سبیل الله، عند الامر بالمعروف و النهی عن المنكر، الا كنفثه فی بحر لجی و ان الامر بالمعروف و النهی عن المنكر لایقربان من اجل و لاینقصان من رزق و افضل من ذلك كله: كلمه عدل عند امام جائر.» و در كلام دیگر آن حضرت علیه السلام است كه جاری مجرای آن كلام اول است كه پس بعضی از مردمان كسی است كه منكر محرمات و معاصی است، به دست خود و زبان خود و دل خود، پس آن كس كامل گردانیده ی خصلتهای خیر و خوبی (را) و بعضی از مردمان كسی است كه منكر است به زبان خود و دل خود و ترك كننده ی آن كار است به دست خود، پس آن كس چنگ درزننده است به دو خصلت از خصلتهای خیر و خوبی و ضایع سازنده است یك خصلت را و بعضی از مردمان كسی است كه منكر است به دل خود و ترك كننده ی آن كار است به دست خود و زبان خود، پس او آنچنان كسی است كه ضایع ساخته است دو خصلت شریف و بزرگوار از سه خصلت خیر را و چنگ در زده است به یك خصلت از آن و بعضی از مردمان كسی است كه ترك كننده است مر انكار

[صفحه 1318]

محرمات و معاصی را، به زبان خود و دل خود و دست خود، پس آن كس مرده ی آخرتی زنده هاست و نیست جمیع كارهای خیر و جهاد در راه خدا در نزد امر كردن به معروف كه اوامر خدا باشد و نهی كردن از منكر كه منهیات خدا باشد، مگر مانند یك تف كردنی در جنب دریای بزرگی. و به تحقیق كه امر كردن به معروف و نهی كردن از منكر، نزدیك نمی گردانند مرگ را و كم نمی گردانند روزی را كه تا از جهت خوف از مرگ و كمی روزی ترك شود و زیادتر از امر به معروف و نهی از منكر است در اجر و ثواب: یك سخن عدل حق گفتن در نزد پادشاه ظالم ستمكاری.


صفحه 1318.